Bardzo możliwe, że z pojęciem psychoterapii spotykasz się po raz pierwszy. Wówczas zaskoczeniem może być dla ciebie to, że istnieje wiele różnych rodzajów leczenia. Zwykle każdy z psychoterapeutów działa głównie w jednym z nurtów psychologicznych, co definiuje sposób jego pracy na klientem. Dlatego wybór odpowiedniej dla ciebie osoby nie zawsze jest łatwy. Musi ona odpowiadać ci zarówno podejściem, jak i swoją własną wrażliwością. Jednym słowem, dobrze jeżeli „nadajecie na tych samych falach”. Pomocny w wyborze psychologa może okazać się właśnie nurt, który reprezentuje. Najczęściej są to terapie psychodynamiczna oraz poznawczo-behawioralna. Jakie są ich główne założenia i w jaki sposób są prowadzone? Która z nich bardziej odpowiada twojej wrażliwości? Obydwa te rodzaje są metodami najpopularniejszymi oraz jednymi z najbardziej skutecznych.
Terapia poznawczo-behawioralna
Jest to terapia, której celem jest konkretne rozwiązanie problemu. Zwykle pacjent wraz z terapeutą wybiera jedno zagadnienie, nad którym chce pracować przez cały czas trwania leczenia. Dlatego też nie jest ona zwykle terapią długotrwałą. Wyznaczane jest ok. 10-16 spotkań, w zależności od rodzaju problemu. Jakie założenia prezentuje nurt poznawczo-behawioralny? Według tej filozofii człowiek funkcjonuje na podstawie wyuczonych wcześniej schematów zachowania. Pojawiają się automatyczne myśli oraz zniekształcenia poznawcze, które z kolei utrwalają negatywne emocje. To właśnie z niewłaściwie wykształconych schematów zachowania wynikają problemy pacjenta. Celem terapii jest rozpoznanie indywidualnego i subiektywnego sposobu obioru rzeczywistości i myślenia pacjenta oraz znalezienie w nim błędów. Nurtowi temu towarzyszy pogląd, że sporo konkretne zachowanie i sposób rozumienia świata przez pacjenta został wcześniej nauczony, to można go również dowolnie modyfikować i uczyć się od nowa. Proponowana jest reinterpretacja wydarzeń i doświadczeń. Pacjent dowiaduje się, jakie błędy myślowe popełnia, zmienia je, a przy okazji modyfikuje swoje zachowanie. Sama nazwa terapii dużo mówi o sposobie jej prowadzenia. „Poznawcza” czyli rozumienie emocji oraz „behawioralna” czyli zmiana zachowania. Jej sesje mają charakter edukacyjny. Dają pacjentowi konkretne wzorce zachowań i reakcji, które może stosować w codziennym życiu. W tej terapii występuje jasna i przejrzysta struktura oraz nastawienie na konkretny cel.
Terapia psychodynamiczna
Terapia prowadzona w nurcie psychodynamicznym nieco różni się od poznawczo-behawioralnej. W przeciwieństwie do tej pierwszej, nie skupia się na tak kompleksowym rozwiązaniu problemu, a wchodzi głębiej w psychikę człowieka. Duży nacisk kładziony jest tutaj na poznanie i zrozumienie własnej nieświadomości oraz wynikających z niej zachowań oraz emocji. Dodatkowo terapia psychodynamiczna nie koncentruje się jedynie na jednym, aktualnym problemie pacjenta, a sięga do przeszłości oraz wydarzeń z nim powiązanych. Szuka kontekstów oraz daje klientowi pretekst do refleksji. Terapeuta podąża za subiektywnym myśleniem pacjenta, nie narzuca mu tempa oraz daje pełna dowolność w doborze odsłanianych informacji o sobie. Nie sugeruje również rozwiązań, a towarzyszy pacjentowi w dochodzeniu do nich samodzielnie. Bardzo ważne jest budowanie przy tym relacji pacjent-terapeuta. Oparta jest ona zwykle na wzajemnym zrozumieniu, cieple, empatii oraz swobodzie. Ze względu na rozległe spektrum tematyczne terapii jest ona zwykle długotrwała.